Uiteindelijk een camping gevonden
We hadden dit keer nog niks geboekt of gereserveerd. De bedoeling was om in de haven van Rovinj onze boot aan te melden. In Kroatië moet je je boot aanmelden, voordat je hiermee mag varen. Het aanmelden stelt denk ik niet zo heel veel voor, maar de havenmeester was om 16:00 al weg en in het weekend was hij niet aanwezig. Aangezien we eerst op zoek waren gegaan naar waar we wilden gaan staan dit weekend, waren we daar dus te laat voor. Helaas, volgende keer beter.
Op naar een camping. We zijn wat campings afgegaan, en hadden hier gevraagd of ze plek hadden, maar deze campings vroegen echt de hoofdprijs. En de laatste was geloof ik een FKK camping, dat zagen onze jongens niet zo zitten.
Op onze mobiele telefoon hadden we nog een camping gevonden in het plaatsje Vrsar. Dat was ongeveer nog 15 minuten rijden van waar we nu waren, prima te doen. Eenmaal aangekomen bij de camping kwam het met bakken de lucht uit. Het regende echt heel hard. Meindert besloot om vast naar de receptie te gaan terwijl ik liever even wachtte tot het wat droger was. Hij was niet bang voor de regen, ik wel ;-)
Maistra camping Valkanela
Nadat we ons aangemeld hadden bij de receptie kregen we een plattegrond mee. Hierop stonden datums met alle nummers erop en tot en met wanneer de plaatsen beschikbaar waren. We besloten nu wel een paraplu mee te nemen en te gaan kijken welke plek ons beviel voor deze dagen. En wat was het een enorme grote camping. Ik denk dat we zeker 20 minuten gelopen hebben voor we een plek gevonden hadden. Maar goed, we hadden twee plekken gevonden die we wel wat vonden. De nummers hiervan hadden we onthouden en zijn toen terug naar de receptie gegaan om te kijken of één van deze twee plekken ook echt vrij waren. Gelijk goed nieuws want ons eerste voorkeurplekje was nog beschikbaar! Gelukkig maar. Alles netjes afgehandeld en tijd om naar de plek toe te rijden.
Op onze plek aangekomen zagen we wat voor een geweldig uitzicht we hadden vanuit de camper. Het regende nog steeds een beetje maar dat mocht onze pret niet drukken. Het was dan ook etenstijd, eerst maar een broodje hamburger maken en dan keken we wel of we nog een rondje konden lopen na het eten. Het weer zou na vandaag beter worden dus daar gingen we dan ook vanuit. (Hieronder een foto van ons uitzicht nog wel in de regen)
De volgende morgen (Zaterdag)
De volgende morgen werden we zoals altijd vroeg wakker. En wat is dan het eerste wat je doet? Juist. Naar buiten kijken. We deden ons raam open en zagen een prachtige blauwe lucht, een opkomend zonnetje en al veel vroege vogels die naar het strand liepen, of zelfs al aan het zwemmen waren. Dat is heerlijk wakker worden zo. Toen we om het hoekje keken, zagen we een bakkerij en een fruitkraam. Dat hadden we de vorige avond niet kunnen zien. Heerlijk zo dichtbij. Daar konden we mooi wat broodjes halen voor ons ontbijt.
Na ons ontbijt hebben we een stukje gewandeld langs het water, en hebben onze jongens gezwommen in het zwembad op de camping. Ik geloof dat het nog wel een beetje koud was, maar ze hebben het toch een aardig tijdje volgehouden. Wij zijn later nog even bij de zee geweest en ook lekker bij onze camper gezeten met een soort tompouce achtig gebakje. Die was trouwens erg lekker.
In de avond hebben we nog een ronde over de camping heen gelopen, en een heerlijk ijsje gehaald want daar was het weer wel naar.
De laatste dag (Zondag)
Vanmorgen weer heerlijk wakker geworden van de krijsende meeuwen en de golvende zee. Wat kunnen we daarvan genieten. De jongens zijn na het ontbijt nog even naar het zwembad geweest, en ik vroeg Meindert of hij mijn SUP op wou blazen. Ik wou toch nog even met de SUP naar het eilandje toe om te kijken wat daar was. Het water was nog wel wat aan de koude kant, maar als ik goed op de SUP zou blijven wist ik dat ik er niet af zou vallen. Dat had ik trouwens te vroeg geschreeuwd, want onze jongste zoon wou graag met mij mee. Dan weet je wel wat er een keer gebeurd was onderweg. Juist ja, we vielen samen in het water. Maar we hadden er wel een aardig stukje op zitten dus dat is dan wel weer leuk.
Tijd om te gaan
Terwijl Sammy nog even druk was met zijn hagedissen waren wij bezig om alles weer in te pakken. Het was alweer tijd om richting huis te gaan, na een heerlijk weekend op Maistra camping valkanela.
Een enorm grote camping waar echt aan alles gedacht is. Een klein nadeel was dat er wel veel honden waren, en niet alle baasjes zich hielden aan de toegestane plekken waar honden de zee in mochten, dat was dan wel jammer.
Reactie plaatsen
Reacties